açıq-aşkar

açıq-aşkar
I
прил.
1. очевидный. Açıq-aşkar факт очевидный факт
2. явный. Açıq-aşkar ədalətsizlik явная несправедливость
II
нареч. явно. Açıq-aşkar göstərmək явно показать

Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. . 2006.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Смотреть что такое "açıq-aşkar" в других словарях:

  • açıq-aşkar — bax açıq aydın. Ölümsüzdür açıq aşkar açılan güllə; Qara həsəd gizli gizli yeyir ürəyi. B. V …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • aşkar — 1. sif. Açıq, aydın, göz qabağında olan, bəlli, məlum. Aşkar məsələ. Aşkar iş. Aşkar etmək – meydana çıxarmaq, üzə çıxarmaq, bəlli etmək, göstərmək, üstünü açmaq, müəyyənləşdirmək. Vəziyyəti aşkar etmək lazımdır. Aşkar olmaq – meydana çıxmaq,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • açıq — sif. 1. Qapalı olmayan, örtülü olmayan. Açıq pəncərə. Açıq qutu. Açıq kitab. – Səhər Sona yuxudan ayılıb medalyonu açıq z. gördü. N. N.. // Qıfılsız, bağlı olmayan. Açıq şkaf. Açıq qapı. 2. Örtüksüz, üstü örtülü olmayan, damı olmayan. Açıq səhnə …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • təlaqət — ə. açıq aşkar, sərbəst danışma qabiliyyəti; səlislik, rəvanlıq …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • vazeh — ə. açıq, aşkar, aydın …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • üzgörə — sif. və zərf dan. Aşkar, bəlli, açıq, açıqdan açığa, açıq aşkar. Üzgörə ədavət. Üzgörə düşmənçilik etmək …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • eyin-şayın — (Zəngibasar) açıq aşkar. – Eyin şayın məni yallatdı (aldatdı) …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • bahir — ə. 1) üstün, gözəl; 2) açıq, aşkar; 3) əla, çox yaxşı …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • bihicab — f. və ə. 1) pərdəsiz, örtüksüz; 2) açıq aşkar …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • faş — f. 1) meydana çıxmış, xəbər verilmiş; 2) açıq aşkar; 3) ifşa olunmuş …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»