açıq-aşkar — bax açıq aydın. Ölümsüzdür açıq aşkar açılan güllə; Qara həsəd gizli gizli yeyir ürəyi. B. V … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
aşkar — 1. sif. Açıq, aydın, göz qabağında olan, bəlli, məlum. Aşkar məsələ. Aşkar iş. Aşkar etmək – meydana çıxarmaq, üzə çıxarmaq, bəlli etmək, göstərmək, üstünü açmaq, müəyyənləşdirmək. Vəziyyəti aşkar etmək lazımdır. Aşkar olmaq – meydana çıxmaq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
açıq — sif. 1. Qapalı olmayan, örtülü olmayan. Açıq pəncərə. Açıq qutu. Açıq kitab. – Səhər Sona yuxudan ayılıb medalyonu açıq z. gördü. N. N.. // Qıfılsız, bağlı olmayan. Açıq şkaf. Açıq qapı. 2. Örtüksüz, üstü örtülü olmayan, damı olmayan. Açıq səhnə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təlaqət — ə. açıq aşkar, sərbəst danışma qabiliyyəti; səlislik, rəvanlıq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
vazeh — ə. açıq, aşkar, aydın … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
üzgörə — sif. və zərf dan. Aşkar, bəlli, açıq, açıqdan açığa, açıq aşkar. Üzgörə ədavət. Üzgörə düşmənçilik etmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
eyin-şayın — (Zəngibasar) açıq aşkar. – Eyin şayın məni yallatdı (aldatdı) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bahir — ə. 1) üstün, gözəl; 2) açıq, aşkar; 3) əla, çox yaxşı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bihicab — f. və ə. 1) pərdəsiz, örtüksüz; 2) açıq aşkar … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
faş — f. 1) meydana çıxmış, xəbər verilmiş; 2) açıq aşkar; 3) ifşa olunmuş … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti